Tot de pijnlijkste tranen die ik vrouwen in mijn praktijk zie huilen behoren die wanneer ze zich realiseren dat ze zichzelf zijn kwijtgeraakt. Het zijn ook heel dappere tranen, want het valt niet mee om dit onder ogen te zien. Om jezelf te zien als iemand die niet (meer) weet wie ze is, die zich heeft ingeleverd, die bij zichzelf is weggegaan. Je wilt helemaal niet zo zijn. Wij zijn zelfbewuste moderne vrouwen die weten wat ze willen en daarvoor gaan, toch? Ja misschien. Maar wij zijn ook vrouwen die zichzelf makkelijk inleveren.

Jezelf kwijtraken is het contact met jezelf kwijt zijn, met je gevoel, met wie je bent en wat je wilt. Hoe komt het dat zoveel vrouwen zich zo voelen? Hoe gebeurt dat, jezelf kwijtraken? En hoe vind je jezelf weer terug?

Hoe raak je jezelf kwijt?

In de eerste plaats door niet van jezelf uit te gaan. Dit kan je op verschillende manieren doen:

– Je kijkt bijvoorbeeld eerst naar ‘wat er allemaal moet gebeuren’ in plaats van wat jij wilt. Je werkt als het ware van buiten naar binnen in plaats van andersom. Het eerste wat je te binnen schiet als je wakker wordt is welke klussen er die dag op je wachten, in plaats van waar jij nou eens zin in hebt.

– Je bent meegaand, makkelijk, je wilt niet moeilijk doen. Je zegt bijvoorbeeld dat het je niet uitmaakt waar je uit eten gaat. Als je gevraagd wordt of je rode of witte wijn wilt zeg je: “Wat je open hebt!”.

– Je cijfert jezelf weg en zorgt vooral voor anderen. Je bedenkt eerst wat een ander nodig heeft of wilt en dan voeg je je daarnaar. Vrouwen vertellen me heel vaak dat ze zich egoïstisch voelen als ze eerst aan zichzelf denken. En dat geldt helemaal als ze iets zonder hun man en kinderen willen doen. Sommigen denken zelfs dat ze dat niet ‘horen’ te voelen. Dat is nog eens een verbod op je gevoel leggen!

– Je kunt geen ‘nee’ zeggen. Je wilt het soms wel, maar je weet niet hoe. Je wilt anderen niet voor het hoofd stoten, je wilt aardig gevonden worden. En daarom doe je maar weer dingen waar je eigenlijk geen zin in hebt.

– Praktische obstakels waardoor het lastig is aandacht aan jezelf te geven, zoals bijvoorbeeld ruimtegebrek. Als je net als ik een introvert persoon bent, dan kun je het moeilijk vinden om je op jezelf te concentreren als je samen met anderen bent. Ik heb tijd alleen nodig om te voelen wat ik wil. En vaak is dat trouwens alles wat ik wil: een beetje rondhangen, alleen zijn, muziek draaien, een boek lezen. Maar dat valt niet mee als je samenwoont en een kind hebt.

Wat is het gevolg van jezelf kwijtraken?

Als je zo weinig gewend bent bij jezelf stil te staan, verleer je het op den duur. Als iemand je al eens vraagt: wat wil jij, waar heb je zin in? dan heb je eigenlijk geen idee. Laat staan als iemand vraagt wat jij nodig hebt. Je vervreemdt van jezelf, je weet niet meer wie je bent en je gaat automatisch door de dagen. Je gevoel vlakt af en je vraagt je af waarom je zo weinig plezier meer hebt in het leven. Wat je eigenlijk doet is een hele tijd lang tegen jezelf zeggen: “Ik houd geen rekening met jou”. Als je het goed tot je door laat dringen is dat een heel pijnlijke constatering. Stel je eens voor hoe het is als een ander dat stelselmatig tegen je zou zeggen.

Je gaat je ook eenzaam voelen als je lang niet naar jezelf luistert. Dat klinkt misschien raar voor veel vrouwen, want je schikt je juist om aansluiting met anderen te vinden. Denk je. Maar wat er eigenlijk gebeurt, is dat je het contact met jezelf verliest en daarmee ook met anderen. Als anderen niet weten wie je bent, dan ben je alleen in je eigen vel. En dat is eenzaam. En als je niet naar jezelf luistert, laat jij jezelf óók nog in de steek.

Contact met jezelf houden, naar jezelf luisteren en je eigen gevoel kennen is een vorm van goed voor jezelf zorgen. Je voelt wat je nodig hebt: rust, vriendschap, zorg, cultuur, muziek, wat dan ook. Daarnaast is het fijn om jezelf te kennen, je te uiten en jezelf neer te zetten als een autonoom persoon. Je voelt je krachtig en goed over jezelf.

Hoe vind je jezelf terug?

Door opnieuw contact met jezelf te maken. Dat kun je doen door:

– Jezelf daar de gelegenheid voor te geven door tijd en ruimte te maken. Net als wanneer je contact wil met een ander: maak een afspraak en zet het in je agenda. Maak of claim een ruimte voor jezelf waar je niet gestoord mag worden zodat je rustig kunt nadenken, mediteren, schrijven.

– Ook weer net als bij een afspraak met een ander: vraag hoe het gaat! Neem de tijd om bij jezelf na te gaan hoe je je voelt, hoe je vindt dat je leven op dat moment gaat en om je gedachten te ordenen.

– Ga iets doen wat jij leuk vindt. Maak contact met je lijf door te sporten, wandelen, dansen, zingen, in de tuin te werken, of iets anders waarvan jij je herinnert dat je er ooit plezier aan beleefde.

– Word je bewust van wat je NIET wilt en leer ‘nee’ te zeggen. Een clubje waar je uit gewoonte naar toe gaat. Een bezoek aan je (schoon)ouders. Contact met een schoolvriendin waar je eigenlijk geen zin meer in hebt. Als je stopt met deze dingen heb je meteen meer tijd voor jezelf.

Het klinkt simpel maar het kan nog best lastig zijn om zo’n verandering te maken. En misschien ben je ook wel bang. Voor emoties die kunnen opkomen, om alleen te zijn of voor reacties van anderen. Accepteer dat het in het begin misschien niet meteen goed voelt. Het voelt onwennig, ongemakkelijk, egoïstisch. Dat is omdat het nieuw is. Ga er toch mee door, want je gaat ook steeds meer voelen hoe fijn het is om bij jezelf te zijn.

gerelateerd:

‘Wie ben ik ook alweer?’ Hoe je jezelf herontdekt

Je hebt maar één leven. Ben je er wel gelukkig mee?