isa hoes en medina schuurman

“Te Lijf! Over de kunst van het mooi ouder worden” En over moe zijn, alles willen en Botox.

Ik werd door een cliente geattendeerd op dit boek van Isa Hoes en Medina Schuurman. En omdat ik ‘Mevrouw Midlife’ ben moet ik dit natuurlijk ook lezen dus ben ik meteen naar bol.com gegaan om het boek aan te schaffen. De lezersreacties daar zijn erg wisselend zie ik: “Oppervlakkig”,”Meesterlijk”, “Saai”, “Brilliant” en “Flets” wordt er door verschillende mensen gezegd.

En dat het vooral over Botox gaat en over je haren laten laseren. De titel suggereert dit ook wel een beetje, maar in de inleiding schrijven ze dat het ‘mooi’ ook wel degelijk slaat op je innerlijk. Tenminste, dat haal ik eruit. We zullen zien. “Met 188 pagina’s kan het nooit lang duren voor ik erachter ben”, dacht ik.

En dat klopt. Ik merk al snel dat het veel gaat over verschillende klachten: moe zijn, vergeetachtig, rimpels krijgen, chagrijnig zijn, emotioneel enz. Sommige dingen herken ik wel: regelmatig stilstaan in een kamer en denken: “Wat kwam ik hier ook alweer doen?” bijvoorbeeld. Of niet blij zijn met de extra kilootjes rond je middel. Maar wat ik niet herken is de mate waarin de schrijfsters zich er druk over maken. Het lijkt allemaal heel belangrijk en reden om weer wat wijntjes te veel  te drinken.

De vrouwen gaan praten met verschillende deskundigen en komen erachter dat ze ‘gewoon last hebben van de overgang’. Hehe, wat een opluchting!, het blijkt een fase die je moet ‘managen’ en die vanzelf weer overgaat.

Dat is wat mij betreft wat al te gemakkelijk. Er komt duidelijk een beeld naar voren van vrouwen die het veel  te druk hebben, alles willen en slecht voor zichzelf zorgen. Dat is niet bepaald voorbehouden aan de overgang, maar dit is wellicht wel de periode waarin je merkt dat je de energie niet meer hebt om roofbouw op jezelf te plegen. Het komt dan aan op keuzes maken. Iets wat de schrijfsters duidelijk maar moeilijk kunnen. Dat zeggen ze ook in het voorwoord: “Was will das Weib? Alles bitte!”

Het duurt erg lang voordat ze bij het stuk komen wat meer mijn interesse heeft: “Met Hart en Ziel” heet het hoofdstuk en het gaat over de ‘psychische overgang’. Hierin wordt benadrukt dat de midlife (zij zeggen de overgang, dat is niet helemaal hetzelfde, maar vooruit maar) een belangrijke periode in je ontwikkeling is. “Je bent je aan het voorbereiden op een nieuwe levensfase”, “Je gaat keuzes maken, bekijken hoe jij je verdere leven wilt invullen, wat nu belangrijk voor je is”, zegt Jos Teunis, overgangsconsulente. Hoera, helemaal mee eens! Jammer alleen dat daarna dit hoofdstuk redelijk oppervlakkig wordt ingevuld met een aantal tips hoe je de emotionele schommelingen ‘aan kunt pakken’ en een beschrijving van wat alternatieve therapieen die je kunt doen. Het is ook een kort hoofdstuk met maar 18 pagina’s. Over Botox en je ongewenste haargroei laseren kon het dubbele aantal pagina’s gevuld worden.

Enfin, ik verloor al gauw de interesse. Ik herken me niet in het beeld van de vrouw dat geschetst wordt: oude meisjes, drukdrukdruk en van hot naar her vliegend, succesvol maar eenzaam en iets te veel wijn drinkend. Nou vooruit, dat laatste soms wel 🙂

Het enige wat ik wel interessant vond is dat je in de perimenopauze -dus de aanloop naar de overgang- eerst last krijgt van het feit dat je progesteron afneemt en dat betekent cyclusklachten; onregelmatig, heftiger of juist milder. Daarna volgen de oestrogeenklachten: de opvliegers dus en het nachtzweten. Die laatste heb ik nog niet gehad, dus weet ik ongeveer waar ik ben in het proces. Misschien sluit het boek daarom niet zo bij mij aan, wie weet. Ik zal het over een paar jaar nog eens lezen. Met een waaier bij de hand.

 

Geef een reactie